ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Μέρος 3)

«Επειδή τέντωσα τον Ιούδα στον εαυτό μου σαν τόξο. Τέντωσα τον Εφραΐμ δυνατά και σήκωσα κάποια παιδιά σου Σιών ενάντια σε κάποια παιδιά σου Ελλάδα, και σε έκανα σαν ρομφαία μαχητή. 14 Και ο Κύριος θα φανεί επάνω τους και το βέλος του θα βγει σαν αστραπή. Και ο Κύριος ο Θεός θα σαλπίσει με σάλπιγγα και θα κινηθεί με ανεμοστρόβιλους του νότου». (Ζαχαρίας 9:13-14).

Όπως είπαμε, η τελική μάχη περιγράφεται στο Ζαχαρία ως η μάχη ανάμεσα σε γιους της Σιών και σε γιους της Ελλάδας. Πρόσεξε ότι αυτό το εδάφιο από το Ζαχαρία μιλά για την εμφάνιση του Μεσσία, καθώς ο ίδιος ο Γιαχβέ, φυσά το σοφάρ, τη σάλπιγγα από κέρατο κριαριού: «Και ο Κύριος ο Θεός θα σαλπίσει με σάλπιγγα και θα κινηθεί με ανεμοστρόβιλους του νότου» (Ζαχ. 9:14).

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως όλοι όσοι ανήκουν στο σώμα του Μεσσία ανήκουν στη Σιών. Είμαστε γιοι της Σιών. Ο Παύλος έγραψε στους Ρωμαίους 11:24 ότι οι Εθνικοί πιστοί αποκόπηκαν από την αγριελιά τους, και αντίθετα προς τη φύση μπολιάστηκαν στην καλλιελαία του ιουδαϊκού λαού, που είναι η δική τους ελιά.

«Γιατί, αν εσύ αποκόπηκες από τη φυσική αγριελιά και μπολιάστηκες αντίθετα προς τη φύση σε ήμερη ελιά, πόσο μάλλον αυτοί που είναι σύμφωνα με τη φύση θα μπολιαστούν στη δική τους ελιά»! (Ρωμ. 11:24).

Η πρώτη φορά που εμφανίζεται η λέξη Σιών στη Βίβλο είναι στο Β΄ Σαμουήλ 5:7 όπου λέει: «Ο Δαβίδ όμως κυρίευσε το φρούριο Σιών. Αυτή είναι η πόλη του Δαβίδ». Στους Ψαλμούς 2:6 λέει: «Εγώ όμως, θα πει, έχρισα τον Βασιλιά μου επάνω στη Σιών, το άγιό μου όρος». Ο Μεσσίας θα επιστρέψει στη Σιών, για να καθήσει πάνω στο θρόνο του πατέρα του Δαβίδ, όπως ακριβώς ο άγγελος Γαβριήλ υποσχέθηκε στη μητέρα του, την παρθένο Μαρία. «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα κληθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του» (Λουκάς 1:32). Οι τελευταίες λέξεις του Ιησού στη Βίβλο επίσης επιβεβαιώνουν αυτό: ««Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελό μου να μαρτυρήσει σ’ εσάς αυτά για τις εκκλησίες. Εγώ είμαι η ρίζα[1] και ο απόγονος[2] του Δαβίδ, ο αστέρας ο λαμπρός, ο πρωινός… Λέει εκείνος που μαρτυρεί αυτά: «Ναι, έρχομαι γρήγορα». Αμήν, έλα Κύριε Ιησού». (Αποκ. 22:16, 20).

Όλοι όσοι πιστεύουν στο Μεσσία ανήκουν στον ιουδαϊκό λαό στη Σιών. «…να είναι οι εθνικοί συγκληρονόμοι και σύσσωμοι[3] και συμμέτοχοι της υπόσχεσης μέσα στο Χριστό Ιησού διαμέσου του ευαγγελίου». (Εφεσίους 3:6).

Στον Ψαλμό 87:5-6 λέει: «Και για τη Σιών θα πουν: «Ετούτος κι εκείνος γεννήθηκαν σ’ αυτή, και ο ίδιος ο Ύψιστος θα τη στερεώσει». Ο Κύριος θα καταγράψει στα κατάστιχα των λαών ότι αυτός (ο άνθρωπος) γεννήθηκε εκεί».

Πριν να επιστρέψει ο Ιησούς, καθετί θα αποκατασταθεί όπως ήταν στην αρχή. «Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Ο Ηλίας βέβαια έρχεται και θα τα αποκαταστήσει όλα». (Ματθ. 17:11). Όπως αναφέραμε προηγουμένως, «η Εκκλησία ξεκίνησε ως Κίνημα στην Ιερουσαλήμ, έγινε φιλοσοφία στην Ελλάδα, Κρατικός Θεσμός στη Ρώμη, πολιτισμός στην Ευρώπη και εμπορικές δοσοληψίες στην Αμερική». Είναι η ελληνική επιρροή που βρίσκεται στα θεμέλια της απομάκρυνσης από τις εβραϊκές ρίζες.

Σήμερα πολλές διψασμένες ψυχές ποθούν να επιστρέψουν στη Σιών όπου όλα άρχισαν ως εβραϊκό κίνημα. Η ελληνική φιλοσοφία τους έχει αφήσει κενούς. Ο ρωμαϊκός κρατισμός και η ιεραρχία τούς υπέκλεψαν την ελευθερία για την οποία πλήρωσε ο Μεσσίας. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν τους ικανοποιεί πλέον και οι αμερικανικές τακτικές εμπορικών δοσοληψιών τους αφήνουν άδειους.

Ο Γεώργιος Μπάρνα δήλωσε στο τελευταίο βιβλίο του Επανάσταση ότι μέσα σε μια γενεά οι περισσότεροι Χριστιανοί στην Αμερική δε θα είναι πλέον μέλη σε κάποια τοπική εκκλησία όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Στο νέο του βιβλίο, που ονομάζεται «Ειδωλολατρικός Χριστιανισμός», ο Μπάρνα εξηγεί ότι πολλές καθιερωμένες συνήθειες της Εκκλησίας σήμερα έχουν ειδωλολατρική προέλευση. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που πολλοί άνθρωποι που αγαπούν το Θεό και διψούν γι’ Αυτόν είναι κουρασμένοι από την Εκκλησία. Είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στην πλούσια διατροφή που μας παρέχουν οι εβραϊκές ρίζες.

Αυτή είναι η ώρα που οι δυνατοί άνδρες του Δαβίδ πρόκειται να εγερθούν πάνω σε όλο τον κόσμο, εκείνοι που θα προσεύχονται, ωσότου η βασιλεία παραδοθεί στο γιο του Δαβίδ, και ο Ιησούς να βασιλέψει ως βασιλιάς από τη Σιών. «Και αυτοί ήταν οι αρχηγοί των ισχυρών που είχε ο Δαβίδ, οι οποίοι αγωνίστηκαν μαζί του για τη βασιλεία του μαζί με ολόκληρο τον Ισραήλ, για να τον κάνουν βασιλιά σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου που είχε μιλήσει για τον Ισραήλ». (Α΄ Χρονικών 11:10).

Από πια μεριά έρχεται η σωτηρία;

Ο Ιησούς είπε ότι οι Ιουδαίοι λατρεύουν αυτό που γνωρίζουν. Οι Εθνικοί δεν το κάνουν, επειδή η σωτηρία προέρχεται από τους Ιουδαίους. «Εσείς (οι Σαμαρείτες) προσκυνείτε αυτό που δεν ξέρετε· εμείς προσκυνούμε αυτό που ξέρουμε, γιατί η σωτηρία είναι[4] από τους Ιουδαίους». (Ιωάννης 4:22). Το ευαγγέλιο είναι ιουδαϊκό.

Όλη η Βίβλος από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ιουδαϊκό βιβλίο, γραμμένο από Ιουδαίους. Ο Λουκάς είναι η μόνη εξαίρεση, αλλά υπήρξε μαθητής ενός απόστολου Ιουδαίου και Φαρισαίου. (Βλέπε Πράξεις 23:6). «Τι λοιπόν το περισσότερο έχει ο Ιουδαίος ή ποια η ωφέλεια της περιτομής; 2 Πολύ ωφελεί με κάθε τρόπο. Γιατί, βέβαια, πρώτα απ’ όλα ωφελεί ότι τους εμπιστεύτηκαν τα λόγια του Θεού». (Ρωμαίους 3:1-2).

Σε όλο το βιβλίο των Πράξεων οι μαθητές του Ιησού θεωρούνταν πως είναι «αίρεση» του Ιουδαϊσμού. Οι Ιουδαίοι άρχοντες στη Ρώμη είπαν στον Παύλο προς το τέλος της διακονίας του: «Αξιώνουμε, λοιπόν, από εσένα να ακούσουμε αυτά που φρονείς, γιατί βέβαια για την αίρεση[5] αυτήν είναι γνωστό σ’ εμάς ότι παντού αντιλέγεται». (Πράξεις 28:22). Βλέπε επίσης Πράξεις 24:14 και 26:5. Η αποστολική πίστη του πρώτου αιώνα ήταν εκείνη που «άπαξ παρεδόθη τοις αγίοις» (Ιούδας εδ. 3) και είναι ιουδαϊκή. Ο Χριστιανισμός, που εμφανίστηκε ως ξεχωριστή πίστη έναν αιώνα αργότερα, είναι ένα μίγμα από βιβλική διδασκαλία, ελληνική σοφία και φιλοσοφία, και ειδωλολατρικά ήθη και έθιμα.

Όταν ο Παύλος επιτίμησε τους Εθνικούς πιστούς στην Κόρινθο, τους έκανε μια πολύ δηκτική ερώτηση: «Ή από εσάς ο λόγος του Θεού εξήλθε[6] ή σ’ εσάς μόνους κατάληξε[7]»; (Α΄ Κορ. 14:36). Ο λόγος του Θεού προήλθε από τον ιουδαϊκό λαό. Από την Ιερουσαλήμ το ευαγγέλιο εξαπλώθηκε σε όλα τα άλλα έθνη. «Και τους είπε: «Έτσι έχει γραφτεί, ότι ο Χριστός έπρεπε να πάθει και να αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα, και να κηρυχτεί στο όνομά του μετάνοια για άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη. Αφού αρχίσετε από την Ιερουσαλήμ, εσείς να είστε μάρτυρες αυτών.» (Λουκάς 24:46-48). Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε ξανά στην πηγή της Ιερουσαλήμ.

Είναι γραμμένο για το τέλος: «Και πολλοί λαοί και ισχυρά έθνη θα έρθουν, για να εκζητήσουν τον Κύριο των δυνάμεων στην Ιερουσαλήμ και να εξιλεώσουν το πρόσωπο του Κυρίου.

Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Κατά τις ημέρες εκείνες δέκα άνδρες από όλες τις γλώσσες των εθνών θα πιάσουν σφιχτά, ναι, θα πιάσουν σφιχτά το κράσπεδο ενός Ιουδαίου, λέγοντας: «Θα έρθουμε με εσάς, επειδή ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί σας». (Ζαχαρίας 8:22-23).

Τώρα βλέπουμε αυτές τις ημέρες ότι ο λόγος του εκπληρώνεται σε όλο τον κόσμο! Οι λαοί στρέφονται προς την Ιερουσαλήμ κατ’ αυτήν την τελευταία περίοδο της αποκατάστασης των πάντων. Αυτό είναι το Εβραϊκό Κίνημα που προφητεύτηκε στις Γραφές ότι θα έρθει προς το τέλος του κόσμου (Ρωμ. 11:30-31). Ω, πόσο χρειάζεται να συνεργαστούμε με τον Κύριο και πιστά να προσευχόμαστε γι’ αυτό το Κίνημα!

Ο μήνας της Μετάνοιας

Ο έκτος μήνας οδηγούσε στις τελευταίες μεγάλες εορτές του έβδομου μήνα, που προμήνυε τον ερχομό του Μεσσία και ονομάζεται Ελούλ. Αρχίζοντας από την πρώτη ημέρα αυτού του μηνός, φυσούν τη σάλπιγγα, το σοφάρ, κάθε πρωί σε κάθε συναγωγή σε όλο τον κόσμο, για να ξυπνήσουν το λαό, ώστε να προετοιμαστεί για τις μεγάλες εορτές που ακολουθούν.

Το σοφάρ, η ιδιαίτερη σάλπιγγα από κέρατο κριαριού, που φυσιέται, καλεί τον καθένα για μετάνοια. «Γι’ αυτό λέει:[8] Σήκω, εσύ που κοιμάσαι και αναστήσου από τους νεκρούς, και θα σε φωτίσει ο Χριστός». (Εφεσίους 5:14). Πιστεύουμε ότι η σύντομη διακονία του Ιωάννη του Βαπτιστή έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια αυτού του ιδιαίτερου μήνα της μετάνοιας.

<<Τις ημέρες λοιπόν εκείνες, παρουσιάζεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας και λέγοντας: «Μετανοείτε· γιατί έχει πλησιάσει η βασιλεία των ουρανών». 3 Γιατί γι’ αυτόν είναι που ειπώθηκε μέσω του Ησαΐα του προφήτη, όταν έλεγε: Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά: «Στην έρημο ετοιμάστε την οδό του ΚΥΡΙΟΥ,[9] ίσια κάνετε τα μονοπάτια του»>> (Ματθ. 3:1-3).

Η ιδιαίτερη περίοδος μετάνοιας που αρχίζει την πρώτη ημέρα του μηνός Ελούλ, διαρκεί 40 ημέρες και τελειώνει το Γιομ Κιπούρ, την Ημέρα του Εξιλασμού, που είναι η απεικόνιση της τελικής Σωτηρίας του Ισραήλ, όταν όλος ο Ισραήλ θα σωθεί: «26 Και έτσι[10] όλος ο λαός Ισραήλ θα σωθεί καθώς είναι γραμμένο: Θα έρθει από τη Σιών ο Σωτήρας, θα απομακρύνει τις ασέβειες από τον Ιακώβ. Και αυτή είναι η διαθήκη από μέρους μου με αυτούς, όταν αφαιρέσω τις αμαρτίες τους». (Ρωμαίους 11:26-27).

Μιλώντας προφητικά, τώρα ζούμε κατά τον έκτο μήνα καθώς προετοιμαζόμαστε για τον ερχομό του Μεσσία. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, όλοι όσοι πιστεύουμε στο Μεσσία ανήκουμε στη Σιών. Ο Χριστιανισμός είναι ανακάτεμα βιβλικής διδασκαλίας με ελληνική σοφία και ειδωλολατρικά ήθη και έθιμα. Ο Θεός μισεί τα ανακατέματα. Θέλει να έχει μια αγνή και ώριμη Νύφη. Τώρα είναι ο καιρός της μετάνοιας από αυτά τα πράγματα και να στραφούμε προς τη Σιών με όλη μας την καρδιά, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να συναντήσουμε το Μεσσία! Ας προσευχόμαστε και ας νηστεύουμε για αυτήν τη μετάνοια, ώστε αυτή να έρθει σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια του προσεχούς μηνός μεταξύ όσων ομολογούν πίστη στο Μεσσία του Ισραήλ.

Επίσης, ας προσευχόμαστε για την έκχυση Πνεύματος χάρης και προσευχής πάνω στην Ιερουσαλήμ και στον ιουδαϊκό λαό, ώστε να αποκαλυφθεί ο Μεσσίας σε αυτούς. Η Μέση Ανατολή οδηγείται γρήγορα σε μια νέα στρατιωτική σύγκρουση μεγάλων διαστάσεων. Είθε ο ήχος της σάλπιγγας, του σοφάρ, να κάνει τον Ισραήλ να κοιτάξει προς τα άνω και να δει πίσω του το κριάρι της θυσίας, που τα κέρατά του έχουν πιαστεί στις λόχμες, όπως το είδε ο Αβραάμ και το θυσίασε στη θέση του Ισαάκ.

«Ετοιμάστε την Οδό του ΚΥΡΙΟΥ».

---

[1] 16 ρίζα. ρίζα. Στα εβραϊκά σέρες σημαίνει τη ρίζα και το βλασταράκι που εκφύεται ταυτοχρόνως.

[2] 16 απόγονος Κείμενο: γένος

[3] 6 σύσσωμοι. Εννοεί: μαζί ένα σώμα Εβραίοι και Εθνικοί.

[4] 22 είναι Αλλιώς: προέρχεται

[5] αίρεση. Εδώ εννοεί «θρησκευτικό σύστημα που τροποποιεί κάποιο άλλο προηγούμενο από το οποίο ξεκίνησε».

[6] 36α Εννοεί, μήπως εσείς είστε η μητέρα εκκλησία, στην οποία πρώτα γεννήθηκε το Ευαγγέλιο και απ’ όπου διαδόθηκε στον κόσμο;

[7] 36β Εννοεί, “ή μήπως είστε η μόνη εκκλησία μεταξύ των εθνών, στην οποία περιήλθε αποκλειστικώς το ευαγγέλιο, ώστε να αξιώνετε να καθορίζετε εσείς την τάξη της εκκλησίας”;

[8] 14 Γι’ αυτό λέει: Σήκω… Χριστός. Ποιος το λέει; Δεν υπάρχει εδάφιο στην Παλαιά Διαθήκη που να λέει να λόγια που έπονται. “Είναι φανερό ότι σε έναν από αυτούς τους πνευματικούς ψαλμούς, δηλαδή προσευχές, βρισκόταν αυτό που ανάφερε” (Σευηριανός Γαβάλων). Παραθέτει δηλαδή λόγια από τους προφήτες της Καινής Διαθήκης σύμφωνα με αυτά που μιλούσαν στις συνάξεις κάτω από την έμπνευση του Πνεύματος (Τρεμπέλας).

[9] 3 Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά: «Στην έρημο ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου…». Έτσι μεταφράζεται από τα διακριτικά σημεία στο Μασσωριτικό Κείμενο. Άλ. ερμ. Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά στην έρημο: «Ετοιμάστε την οδό του Κυρίου…».

[10] 26 έτσι. Κείμενο: ούτως. Άλ. ερμ. κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εννοεί: και με την είσοδο των εθνικών και την παρακίνηση σε ζηλοτυπία του Ισραήλ.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Μέρος 2)

«Επειδή τέντωσα τον Ιούδα στον εαυτό μου σαν τόξο. Τέντωσα τον Εφραΐμ δυνατά και σήκωσα κάποια παιδιά σου Σιών ενάντια σε κάποια παιδιά σου Ελλάδα, και σε έκανα σαν ρομφαία μαχητή. 14 Και ο Κύριος θα φανεί επάνω τους και το βέλος του θα βγει σαν αστραπή. Και ο Κύριος ο Θεός θα σαλπίσει με σάλπιγγα και θα κινηθεί με ανεμοστρόβιλους του νότου». (Ζαχαρίας 9:13-14).

Στο πρώτο μέρος αναφέραμε ότι η τελική πνευματική μάχη θα είναι η μάχη για τη Νύφη, ώστε να ανακαλύψει την πραγματική της ταυτότητα, για να ενωθεί με το Μεσσία, ώστε να βασιλέψει και να κυβερνήσει για πάντα μαζί του. Αυτή η μάχη περιγράφεται στο Ζαχαρία ως η μάχη ανάμεσα σε γιους της Σιών και σε γιους της Ελλάδας. Πρέπει να γίνει μια μετακίνηση από τον ελληνικό τρόπο σκέψης μέσα στην Εκκλησία, που εισήγαγαν οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, πίσω προς την εβραϊκή ψυχοσύνθεση των αποστόλων, που βρίσκουμε μέσα στις Γραφές.

Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η συνάθροιση, η καχάλ [ελληνικά: εκκλησία] οικοδομήθηκε πάνω στο θεμέλιο των αποστόλων (στην Καινή Διαθήκη) και των προφητών (Παλαιά Διαθήκη), και όλοι τους ήταν Ιουδαίοι. Η αληθινή Εκκλησία δεν οικοδομήθηκε πάνω στο θεμέλιο των Ελλήνων ή άλλων Πατέρων της Εκκλησίας. Η λέξη «εκκλησία» προέρχεται από την εβραϊκή λέξη καχάλ και σημαίνει συναγωγή, συνάθροιση ή συνέλευση. Συνεπώς συναγωγή και εκκλησία είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, γι’ αυτό οι εβδομήκοντα μεταφραστές που έκαναν την αρχαιότερη μετάφραση στα ελληνικά της Παλαιάς Διαθήκης μεταφράζουν την ίδια λέξη καχάλ πότε ως «συναγωγή» και πότε ως «εκκλησία», που σημαίνουν και οι δύο, συνάθροιση, συνέλευση. Η συνάθροιση του Κυρίου, λοιπόν, υπήρχε πολύ πριν από την ημέρα της Πεντηκοστής στις Πράξεις 2^ο κεφάλαιο, παρόλον ότι δεν είχε εμφανιστεί προηγουμένως σε όλη την πληρότητά της. (Δες π.χ. Πράξεις 7:38 και Εβραίους 11:39-40). Η καχάλ, εκκλησία, δεν είναι ένα φαινόμενο μόνο της Καινής Διαθήκης.

Πολλοί από εσάς είναι εξοικειωμένοι με το ακόλουθο ρητό σχετικά με τα προηγούμενα δύο χιλιάδες χρόνια της «Εκκλησιαστικής Ιστορίας»: «Η Εκκλησία ξεκίνησε ως Κίνημα στην Ιερουσαλήμ, έγινε Φιλοσοφία στην Ελλάδα, Κρατικός Θεσμός (Ίδρυμα ή Οργάνωση) στη Ρώμη, πολιτισμός (κουλτούρα) στην Ευρώπη και εμπορικές δοσοληψίες (μπίζνες) στην Αμερική». Είναι η ελληνική επιρροή που βρίσκεται στο θεμέλιο της αποκλίνουσας συμπεριφοράς από τις εβραϊκές ρίζες του Χριστιανισμού.

Το εβραϊκό κίνημα θα φέρει αποκατάσταση για εμάς, ώστε να επιστρέψουμε εκεί όπου όλα άρχισαν. Οι πηγές της πίστης μας δεν βρίσκονται στην Αθήνα, αλλά στη Σιών.

Στον Ψαλμό 87:1-7 αναφέρει: «Το θεμέλιό του είναι στα άγια βουνά. 2 Αγαπάει ο Κύριος τις πύλες της Σιών περισσότερο από όλα τα σκηνώματα του Ιακώβ. 3 Ένδοξα πράγματα ειπώθηκαν για σένα, πόλη του Θεού. 4 Θα αναφέρω τη Ραάβ και τη Βαβυλώνα ανάμεσα σ’ εκείνους που με γνωρίζουν. Ιδού, η Παλαιστίνη και η Τύρος, μαζί με την Αιθιοπία. Και θα λένε: αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε εκεί. 5 Και για τη Σιών θα λένε: «Ετούτος κι εκείνος γεννήθηκαν σ’ αυτήν, και ο ίδιος ο Ύψιστος θα τη στερεώσει». 6 Ο Κύριος θα καταγράψει στα κατάστιχα των λαών ότι αυτός γεννήθηκε εκεί. 7 Και οι ψάλτες, καθώς και οι παίκτες των οργάνων θα λένε: «Όλες οι πηγές μου είναι σ’ εσένα» (Εννοεί στη Σιών).

Ζούμε σε μια εποχή που η Νύφη ετοιμάζεται για τους γάμους του Αρνίου. Τώρα θα περιγράψουμε μερικές αλλαγές που το Εβραϊκό Κίνημα θα επιφέρει στη Νύφη του Μεσσία.

Ο ελληνικός τρόπος σκέψης

Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το «αρχηγείο» της αρχικής Εκκλησίας έφυγε από εκεί. Ο ιουδαϊκός λαός άρχισε να διώκεται σοβαρά μέσα στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, και ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική σκέψη γρήγορα επικράτησαν μέσα σε μια εκκλησία όπου όλο και περισσότερο επικρατούσαν πληθυσμιακά οι Εθνικοί.

Ας έχουμε υπόψη ότι οι Γραφές περιγράφουν την οξεία αντίθεση ανάμεσα στον ελληνικό και εβραϊκό τρόπο σκέψης ως μια πνευματική μάχη ανάμεσα σε γιους της Σιών και σε γιους της Ελλάδας. Οι αλλαγές που άρχισαν να λαμβάνουν χώρα στη διάρκεια του 2^ου αιώνα μ.Χ. ήταν βαθιές και ριζικές. Ας περιγράψουμε μερικές:

Πρώτα απ’ όλα, η ελληνική επιρροή προκάλεσε μια μετακίνηση από την έμφαση στις δίκαιες πράξεις με υπακοή στις εντολές του Θεού, δίνοντας έμφαση στο νου και στη σωστή σκέψη. Η διανοητική αποδοχή ορθών διδασκαλιών έγινε σημαντικότερη από τον τρόπο ζωής κάποιου. Ενώ ο ιουδαϊκός λαός μπορεί να αποδεχτεί διαφορετικές θεωρήσεις (απόψεις, σκοπιές) των Γραφών, εφόσον υπακούει κανείς σε ό,τι δίνεται καθαρά εντολή να κάνουμε, οι Έλληνες αναζητούν τη γνώση και επιμένουν στο σωστό τρόπο συλλογισμού, στη σωστή επιχειρηματολογία και την εξήγηση των πάντων. Όχι πως αυτό είναι κακό, αλλά δεν είναι το πρωτεύον! Μπορούμε να αφήνουμε κάποιον να σκέφτεται κάποια πράγματα όπως νομίζει, αν αυτός ο τρόπος σκέψης τον βοηθά να τηρεί καλύτερα τις εντολές του Θεού.

Σύμφωνα με την ελληνική ψυχοσύνθεση, είναι πιο σημαντικό να αποδέχεσαι το ορθό σύνολο διδασκαλιών με το νου σου, παρά να ζεις σύμφωνα με το ορθό σύνολο των εντολών του Θεού. Η αδελφοσύνη βασίζεται στην κοινή αποδοχή κάποιων δογμάτων και διδαχών μάλλον παρά στην αναγέννηση από το Άγιο Πνεύμα μέσα στην οικογένεια του Θεού. Όταν ο απ. Παύλος μιλά για την «υγιή διδασκαλία» (Α΄ Τιμόθεος 1:10), πάντοτε τη συσχετίζει με την ευσεβή συμπεριφορά και τις ευσεβείς σχέσεις, ιδιαίτερα μέσα στην οικογένεια. Δεν αναφέρεται ποτέ απλώς σε αυτό που πιστεύει κάποιος διανοητικά.

«Και αν κάποιος δεν προνοεί για τους δικούς του και μάλιστα για τους οικείους του, έχει αρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από άπιστο». (Α΄ Τιμόθεος 5:8). Σύμφωνα με τη βιβλική διδασκαλία αρνήθηκες την πίστη αν δεν προνοείς για την οικογένειά σου. Εδώ έχουμε ένα παράδειγμα της «υγιούς διδασκαλίας». Πρόσεξε την έμφαση στον τρόπο που ζει κανείς, όχι σε αυτό που παραδέχεται με το νου του.

«Εσύ όμως μίλα αυτά που πρέπουν στην υγιή διδασκαλία. 2 Οι ηλικιωμένοι να είναι νηφάλιοι, σεμνοί, σώφρονες, υγιείς στην πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή. 3 Οι ηλικιωμένες ομοίως να είναι στη συμπεριφορά ιεροπρεπείς[1], να μη διαβάλλουν[2], να μην είναι υποδουλωμένες σε πολύ κρασί, να είναι δασκάλες του καλού, 4 για να σωφρονίζουν τις νέες ώστε να αγαπούν τους άντρες τους, να αγαπούν τα παιδιά τους, 5 να είναι σώφρονες, αγνές, καλές νοικοκυρές, που να υποτάσσονται στους δικούς τους άντρες, για να μη βλασφημείται[3] ο λόγος του Θεού». (Τίτος 2:1-5).

Κατά δεύτερο λόγο, η ελληνική επιρροή προκάλεσε βαθύ ρήγμα στον βιβλικό εβραϊκό τρόπο σκέψης που σχετίζεται με τη Δημιουργία του Θεού. Η ελληνική σκέψη είναι δυαδική, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει αντίθεση ανάμεσα στο πνευματικό και το υλικό στοιχείο. Στην ελληνική σκέψη μόνο ο πνευματικός κόσμος είναι άγιος και καθαρός. Ο υλικός κόσμος είναι βασικά διεφθαρμένος, άσκοπος και κακός. Ο ασκητικός τρόπος ζωής έγινε γρήγορα το πνευματικό ιδεώδες.

Ο απ. Παύλος δίδαξε από μια εντελώς διαφορετική εβραϊκή άποψη όπου ο υλικός κόσμος δε θεωρείται από τη φύση του κάτι κακό. «Επειδή κάθε κτίσμα του Θεού είναι καλό και τίποτα δεν είναι απορρίψιμο, όταν λαμβάνεται με ευχαριστία». (Α΄ Τιμ. 4:4). «Γιατί λέει η Γραφή: Βόδι που αλωνίζει δεν θα το φιμώσεις, και: “Άξιος είναι ο εργάτης του μισθού του”». (Α΄ Τιμ. 5:18). «Στους πλούσιους του τωρινού αιώνα[4] παράγγελλε να μην υψηλοφρονούν μήτε να έχουν ελπίσει στην αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά στο Θεό που μας τα παρέχει όλα πλούσια προς απόλαυση». (Α΄ Τιμ. 6:17).

Η επιρροή που βασίζεται σε αυτόν τον ελληνικό δυαδικό τρόπο σκέψης στη χριστιανική διδασκαλία και πράξη συνεχίστηκε τα τελευταία 1800 χρόνια. Ο κλασικός Χριστιανισμός είναι μια ελληνική θρησκεία, πολύ απομακρυσμένη από τον βιβλικό, εβραϊκό τρόπο σκέψης του Μεσσία μας, των αποστόλων και των προφητών, «όπου οικοδομηθήκατε πάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών[5], όντας ακρογωνιαίος λίθος ο ίδιος ο Χριστός Ιησούς. 21 Πάνω σε αυτόν[6] όλη η οικοδομή συναρμολογείται και αυξάνει για ναό άγιο με[7] τον ΚΥΡΙΟ». (Εφεσ. 2:20-21).

Η Ρωμαϊκή επιρροή

Όταν ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος έλαβε τα ηνία της Εκκλησίας τον 4^ο αιώνα μ.Χ. προέκυψε μία περαιτέρω απότομη απομάκρυνση από το αρχικό εβραϊκό θεμέλιο της πίστης. Κατά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 325 μ.Χ., την οποία οργάνωσε ο Κωνσταντίνος, ούτε ένας Ιουδαίος πιστός δεν προσκαλέστηκε, και αυτός ο αυτοκράτορας απαγόρευσε εντελώς κάθε σχέση της Εκκλησίας με τον ιουδαϊκό λαό, τον ίδιο λαό που μας έδωσε τις Γραφές, τον Σωτήρα και την πίστη η οποία «μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους».

Από τούδε και στο εξής οι ορθές διδασκαλίες επιβάλλονταν με την μάχαιρα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρά με την μάχαιρα του Πνεύματος. Η διωκόμενη εκκλησία μεταβλήθηκε σε διώκουσα εκκλησία, που κατέληξε να μεθά με το αίμα των αγίων, των αληθινών πιστών και του Ιουδαϊκού λαού.

Η Ρωμαϊκή επιρροή δημιούργησε μια έμφαση στην οργάνωση, τον ιδρυματισμό και σε μια επαγγελματική ιεραρχία, αντί για την οικογένεια, την οικία και την αδελφοσύνη. Ο συνηθισμένος πιστός έγινε ένας παθητικός θεατής, ακροατής και αποδέκτης αντί για ουσιαστικός συμμέτοχος. Επίσημες ιεροτελεστίες αντικατέστησαν την αγνή λατρεία κάθε πιστού «εν πνεύματι και αληθεία».

Η σημερινή Δυτική εκκλησιαστική ζωή δεν είναι εμποτισμένη μόνο από ελληνική σκέψη αλλά επίσης από ρωμαϊκά έθιμα. Οι μάζες κρατούνται υπό έλεγχο από εξεζητημένες, επαγγελματικές θεατρικές παραστάσεις (που ονομάστηκαν Θείες Λειτουργίες), προγράμματα και θεάματα. Όλες οι σημερινές χριστιανικές αποχρώσεις και Δόγματα είναι λίγο-πολύ διαμορφωμένες σύμφωνα με το πρότυπο ενός αυτοκρατορικού συστήματος που δεσπόζει πάνω στο λαό.

«Αλλά ο Ιησούς τους προσκάλεσε και είπε: «Ξέρετε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριαρχούν σ’ αυτά και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. 26 Δεν θα είναι έτσι μεταξύ σας, αλλά όποιος θέλει μεταξύ σας να γίνει μεγάλος θα είναι διάκονός σας[8], 27 και όποιος θέλει μεταξύ σας να είναι πρώτος θα είναι δούλος σας. 28 Όπως ακριβώς ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε για να διακονηθεί, αλλά για να διακονήσει[9] και να δώσει τη ζωή του λύτρο στη θέση πολλών». (Ματθ. 20:25-28).

Στο εβραϊκό πολιτιστικό σύστημα κάθε οικία είναι ένα ιερό ναού, κάθε πατέρας είναι ιερέας. Το τραπέζι του φαγητού είναι ένα θυσιαστήριο (βωμός) και κάθε γεύμα είναι μία πράξη λατρείας. Η συναγωγή δεν είναι μέρος διασκέδασης, αλλά πρώτα και κύρια ένα μέρος συλλογικής προσευχής, ανάγνωσης των Γραφών και μελέτης.

Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός

Ο ευρωπαϊκός χριστιανικός πολιτισμός θεμελιώθηκε πάνω σε ένα μίγμα ευαγγελίου και χριστιανοποίησης ειδωλολατρικών εθίμων. Επικεντρώνεται γύρω από τη λατρεία κατά την ημέρα της Κυριακής και των χριστιανικών εορτών παρά στις εορτές και το ημερολόγιο του Κυρίου, που υπάρχει στην Παλαιά Διαθήκη, και που ο Μεσσίας μας και οι απόστολοί του ακολουθούσαν.

Ο Ψαλμός 45:9-11 λέει, «…9 Θυγατέρες βασιλιάδων παραβρίσκονται στις τιμές σου. Η βασίλισσα στάθηκε από τα δεξιά σου στολισμένη με χρυσάφι του Οφείρ. 10 Άκουσε, θυγατέρα και δες και στρέψε το αυτί σου και λησμόνησε τον λαό σου και το σπίτι του πατέρα σου, 11 και ο βασιλιάς θα επιθυμήσει το κάλλος σου. Επειδή αυτός είναι ο Κύριός σου και προσκύνησέ τον». Αν πρόκειται να παντρευτούμε το Μεσσία, για να καθήσουμε στο πλάι του και να κυβερνήσουμε και να βασιλέψουμε μαζί του, πρέπει να προσλάβουμε την ταυτότητά του και να ακολουθήσουμε τους δρόμους του. Παλαιά, οι γυναίκες όταν παντρεύονταν, δεν διατηρούσαν το επώνυμό τους, αλλά προσλάμβαναν το επώνυμο του συζύγου τους.

Όταν ο Ιησούς βασιλέψει ως Βασιλιάς από την Ιερουσαλήμ στη βασιλεία του Θεού, ο νόμος θα βγει από την Σιών και θα κυβερνήσει όλα τα έθνη. Η Κυριακή δεν θα είναι η ημέρα λατρείας, αλλά το Σάββατο. «“Γιατί όπως οι καινούργιοι ουρανοί που εγώ πρόκειται να κάνω θα παραμένουν μπροστά μου” – χρησμός του ΚΥΡΙΟΥ – “έτσι θα παραμένει το σπέρμα σας και το όνομά σας. Και θα συμβαίνει από νέα σελήνη σε νέα σελήνη και από Σάββατο σε Σάββατο[10] να έρχεται κάθε σάρκα να προσκυνά[11] μπροστά μου”, είπε ο ΚΥΡΙΟΣ». (Ησαΐας 66:22-23).

Σήμερα πολλοί Χριστιανοί αρχίζουν να ανακαλύπτουν πάλι την αρχική πίστη και τη βιβλική κουλτούρα. Είναι η προετοιμασία για τη μεγάλη εορτή στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου.

Αμερικανικές εμπορικές δοσοληψίες (μπίζνες)

Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα οι ΗΠΑ είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στο Σώμα του Μεσσία. Μεγάλο μέρος αυτής της επιρροής απέφερε μεγάλη ευλογία, αλλά τώρα πρέπει να ετοιμαστούμε για την τελική κίνηση προς τη Σιών, όπου θα λάβει χώρα το τέλος.

«20 “Και θα έρθει για τη Σιών[12] ένας Λυτρωτής και για εκείνους που επιστρέφουν από την αποστασία στον Ιακώβ”– χρησμός του ΚΥΡΙΟΥ.

21 “Και ως προς εμένα, αυτή θα είναι η διαθήκη μου μαζί τους”, είπε ο ΚΥΡΙΟΣ: “Το Πνεύμα μου που είναι επάνω σου και οι λόγοι μου που έχω βάλει στο στόμα σου δε θα φύγουν από το στόμα σου και από το στόμα του σπέρματός σου[13] και από το στόμα του σπέρματος του σπέρματός σου”, είπε ο ΚΥΡΙΟΣ, “από τώρα και στον αιώνα[14]”.

“Σήκω, γίνε φως, γιατί έχει έρθει το φως σου, και η δόξα του ΚΥΡΙΟΥ επάνω σου ανάτειλε. 2 Γιατί, ιδού, το σκοτάδι θα καλύψει τη γη και ζόφος[15] τους λαούς. Αλλά πάνω σου θα ανατείλει ο ΚΥΡΙΟΣ, και η δόξα του πάνω σου θα φανεί. 3 Και θα έρθουν έθνη στο φως σου, και βασιλιάδες στη λάμψη της ανατολής σου». (Ησαΐας 59:20-60:3).

Καθώς το σκοτάδι αυξάνει πάνω στα έθνη του κόσμου, πρέπει να ακολουθούμε το φως και τη δόξα που ανατέλλει πάνω στη Σιών. Με πολλούς και διάφορους τρόπους η αποκορύφωση των περασμένων 1800 ετών χριστιανικού πολιτισμού και διδασκαλίας βρίσκει σήμερα την τελευταία έκφρασή της στην Αμερική. Αυτό είναι συγχρόνως καλό και κακό. Κατ’ αυτούς τους καιρούς αλλαγής και αποκατάστασης πρέπει να συναισθανόμαστε τους κινδύνους και τις παγίδες, κάτι που δεν είναι πάντα τόσο εύκολο.

Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: ποτέ δεν πρέπει έχουμε ως κίνητρο τα χρήματα και την οικονομική αναζήτηση (να επιδιώκουμε τα χρήματα) αντί για την υπακοή στο λόγο του Θεού και τις εντολές Του. Τα χρήματα μπορούν να κάνουν πολύ καλό, αλλά αυτό εμπεριέχει κινδύνους. Δεν εξαρτιόμαστε από το κατά πόσον είναι κάτι δημοφιλές, για να αποδεχτούμε ως καλό ή κακό. Είναι σημαντικό να προσευχόμαστε για διάκριση.

Ο Ιησούς είπε ότι αν δεν πιστεύουμε σε ό,τι έγραψε ο Μωυσής, δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτά που εκείνος είπε. «Γιατί αν πιστεύατε στο Μωυσή, θα πιστεύατε σ’ εμένα· γιατί εκείνος έγραψε για μένα. Αν όμως στα γραφτά εκείνου δεν πιστεύετε, πώς θα πιστέψετε στα δικά μου λόγια[16];» (Ιωάννης 5:46-47). Το εβραϊκό κίνημα θα επαναφέρει και θα αποκαταστήσει μια έμφαση στην Τορά (Νόμο) και στις εντολές του Θεού μάλλον, παρά σε δόγματα και διδασκαλίες για το μυαλό. Θα αντικαταστήσει την ιδρυματοποίηση και τις δομές εξουσίας με μιαν έμφαση στην οικογένεια και την οικία, την αδελφοσύνη και την κοινωνία μεταξύ των πιστών. Από το να συνεχίζουμε να είμαστε αγκιστρωμένοι πάνω σε όλα τα ειδωλολατρικά χριστιανοποιημένα έθιμα της Εκκλησίας, θα αγκαλιάσουμε τη βιβλική, εβραϊκή κουλτούρα με το Σάββατο και τις εορτές του Κυρίου. Η Νύφη του Μεσσία θα έχει ως κίνητρο την υπακοή και την αγιότητα αντί γι’ αυτό που είναι δημοφιλές και που ζητά ο κόσμος.

---

[1] 3 ιεροπρεπείς Αλλιώς: σεβάσμιες

[2] 3 να μη διαβάλλουν Κείμενο: μη διαβόλους. Αλλιώς: να μη συκοφαντούν κουτσομπολεύοντας

[3] 5,3:2 βλασφημείται, βλασφημούν Αλλιώς: δυσφημείται, κακολογούν

[4] 17 αιώνα Αλλιώς: κόσμου

[5] 20 προφητών. Εννοούνται είτε οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης είτε οι προφήτες της Καινής Διαθήκης (Βλέπε Εφεσίους 3:5).

[6] 21,22 Πάνω σε αυτόν. Κείμενο: εν αυτώ Άλλη ερμ.: Σε ενότητα με αυτόν, Μέσω αυτού, Μέσα σ’ αυτόν.

[7] 21 με. Κείμενο: εν. Άλ. ερμ. σε, για.

[8] 26 διάκονος Αλλιώς: υπηρέτης

[9] 28 διακονηθεί, διακονήσει Αλλιώς: υπηρετηθεί, υπηρετήσει

[10]23 εδ. 23α Κατά λέξη:

Και θα συμβαίνει από την επάρκεια της νέας σελήνης στη νέα σελήνη του

και από την επάρκεια του Σαββάτου στο Σάββατό του

[11]23 να προσκυνά. Εβρ. ρ. σαχά. Αλλιώς: να λατρεύει.

[12]20 για τη Σιών. Εβρ. λετσιγιόν. Ο΄: ένεκεν Σιών = εξαιτίας της Σιών. Ο Παύλος στο Ρωμαίους 11:26 αναφέρει: Ήξει εκ Σιών (Θα έρθει από τη Σιών). Η πρόθεση “λε” σημαίνει “σε, για, εξαιτίας, αναφορικά με”. Όταν έχει την έννοια “αναφορικά με”, καθορίζοντας ένα κατηγόρημα για εκείνα στα οποία αναφέρεται, αποκτά συχνά την έννοια “ανήκει σε..., είναι του/της...” (Λεξικό The New B-D-B-Gesenius σελ. 512). Συνεπώς η μετάφραση του Παύλου “εκ Σιών” δεν είναι λανθασμένη.

[13]21 του σπέρματός σου. Εννοεί των παιδιών σου.

[14]21 στον αιώνα. Εβρ. ‘αντ ‘ολάμ. Αλλιώς: για πάντα.

[15]2 ζόφος. Αλλιώς: πηχτό σκοτάδι. Εβρ. ‘αραφέλ. Η λέξη χρησιμοποιείται για τη δόξα που περιβάλλει το Θεό. Υποδηλώνει τρόμο, θαυμασμό, φόβο, μεγαλείο, δέος και σεβασμό.

[16] 47 λόγια Κείμενο: ρήμασιν Βλέπε υποσ. Ιν.3:34

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Mέρος 1)

[Η ακόλουθη προφητεία θα γίνει δύσκολα αποδεκτή στη Εκκλησία του Χριστού στην Ελλάδα. Αλλά αισθανόμαστε έντονα πως πρέπει να τη δημοσιεύσουμε, γιατί αν είναι πράγματι από το Θεό, θα έπρεπε πρώτοι εμείς οι Έλληνες να ετοιμαστούμε και να μετανοήσουμε για αρχαίες αμαρτίες της εκκλησίας μας.

«Ο πρώτος πατέρας σου αμάρτησε,[1] και οι μεσίτες σου[2] αποστάτησαν από μένα» (Ησαΐας 43:27) έλεγε ο Θεός στους Εβραίους μέσω του προφήτη Ησαΐα. Αν αυτό συνέβηκε στους Εβραίους της Παλαιάς Διαθήκης, δε θα μπορούσε να έχει συμβεί ανάλογα και σ’ εμάς τους Έλληνες της Καινής Διαθήκης; Αναφέρουμε λοιπόν την προφητεία, ακολουθώντας τα λόγια του αποστόλου Παύλου:

«Προφητείες μην περιφρονείτε, αλλά όλα[3] να τα δοκιμάζετε[4], το καλό να κατέχετε» (Α΄ Θεσ. 5:20-21). Επίσης, «Και προφήτες δύο ή τρεις ας λαλούν και οι άλλοι[5] ας διακρίνουν[6]». (Α΄ Κορ. 14:29). Ας προσευχηθούμε για διάκριση. Ο Θεός θα μας τη δώσει. (Σ.Μ.)]

(Μέρος 1^ο)

Και άκουσα σαν φωνή από πλήθος πολύ και σαν βοή από νερά πολλά και σαν βοή βροντών ισχυρών να λένε: «Αλληλουιά, γιατί βασίλεψε ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός μας ο Παντοκράτορας. Ας χαιρόμαστε και ας αγαλλιάζουμε, και ας δώσουμε τη δόξα σ’ αυτόν, γιατί ήρθε ο γάμος του Αρνίου, και η γυναίκα του ετοίμασε τον εαυτό της» (Αποκάλυψις 19:6-7).

Η τελική πνευματική μάχη θα είναι η μάχη για τη Νύφη, ώστε να ανακαλύψει την αληθινή της ταυτότητα, ώστε να ενωθεί με το Μεσσία, για να βασιλέψει και να κυβερνήσει για πάντα μαζί του. Το κείμενο που αναφέραμε στη αρχή από το βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει την απέραντη δοξολογία που θα ξεσπάσει στον Ουρανό όταν αυτή η μάχη κερδηθεί και η Νύφη τελικά «ετοιμάσει τον εαυτό της» για τους γάμους του Αρνίου.

Τα προηγούμενα εδάφια στο βιβλίο της Αποκάλυψης ασχολούνται με την Κρίση της Μεγάλης Πόρνης. Η Κρίση της Πόρνης και η φανέρωση της Νύφης πηγαίνουν μαζί. Ισοδυναμεί με αυτό που ο Ιησούς μίλησε στην παραβολή για τα ζιζάνια και το σιτάρι, ότι θα μεγαλώνουν μαζί μέχρι το τέλος του κόσμου.

«Όπως ακριβώς, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίγονται σε φωτιά, έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα. Θα αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα[7] και όσους πράττουν την ανομία και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Τότε οι δίκαιοι θα ακτινοβολήσουν σαν τον ήλιο μέσα στη βασιλεία του Πατέρα τους. Όποιος έχει αυτιά ας ακούει». (Ματθ. 13:40-43).

Οι γάμοι του Αρνίου, ο τελικός σκοπός όλης της ανθρώπινης ιστορίας, δεν μπορεί να έρθει, ωσότου ετοιμαστεί η Νύφη. Και δε θα είναι έτοιμη, ωσότου ανακαλύψει την αληθινή της ταυτότητα, αναγνωρίζοντας ποιος είναι ο γαμπρός της και τι δημιουργήθηκε για να είναι αυτή. Ο Ιησούς δε θα επιστρέψει μέχρις ότου συμβεί αυτό. Όταν η Νύφη ετοιμαστεί για Αυτόν, Εκείνος θα επιστρέψει να την νυμφευτεί και να ενωθεί μαζί της.

«Θυγατέρες βασιλιάδων παραβρίσκονται στις τιμές σου. Η βασίλισσα στάθηκε από τα δεξιά σου στολισμένη με χρυσάφι του Οφείρ. Άκουσε, θυγατέρα και δες και στρέψε το αυτί σου και λησμόνησε τον λαό σου και το σπίτι του πατέρα σου, και ο βασιλιάς θα επιθυμήσει το κάλλος σου. Επειδή αυτός είναι ο Κύριός σου. Και προσκύνησέ τον. Και η θυγατέρα της Τύρου θα παρασταθεί με δώρα. Το πρόσωπό σου θα ικετεύσουν οι πλούσιοι του λαού. Όλη η δόξα της θυγατέρας του βασιλιά είναι από μέσα. Το ένδυμά της είναι χρυσοΰφαντο, θα φερθεί στον βασιλιά με κεντητό ιμάτιο. Οι παρθένες συντρόφισσές της θα οδηγηθούν πίσω της προς εσένα. Θα οδηγηθούν με ευφροσύνη και αγαλλίαση, θα μπουν στο παλάτι του βασιλιά». (Ψαλμός 45:9-15).

Ο Σωτήρας μας είναι ο γιος του Δαβίδ, που στέκεται πάνω στο θρόνο του πατέρα του Δαβίδ και κυβερνά τα έθνη, όπως ακριβώς ο άγγελος Γαβριήλ είπε στη Μαριάμ: «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα κληθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλέψει πάνω στον οίκο Ιακώβ στους αιώνες και δε θα υπάρχει τέλος στη βασιλεία του». (Λουκάς 1:32-33). Δεν υπάρχει καμιά θέση για αντισημιτισμό στη Νύφη του Μεσσία. Αυτός είναι ο γιος του Δαβίδ! Ο Ιησούς δε θα επιστρέψει, ωσότου η Νύφη του γνωρίσει ποια είναι και ποιον πρόκειται να παντρευτεί.

Μια προφητεία που επιβεβαιώνει τα ανωτέρω.

Κατωτέρω είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προφητεία που δόθηκε πριν από 23 χρόνια σε ένα άντρα με το όνομα Ντιν Κόζενς (Dean Cozzens). Έχει τίτλο «Το Εβραϊκό Κίνημα». Θα αναφέρουμε μέρος αυτής της προφητείας εδώ. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεδομένου ότι δόθηκε εδώ και 23 χρόνια.

Το Κίνημα για τις Εβραϊκές Ρίζες του Χριστιανισμού, όπως έχει γίνει γνωστό κατά τη διάρκεια αυτών των 23 ετών που πέρασαν, είναι σήμερα ένα δυναμικό, αυξανόμενο και παγκόσμιο κίνημα. Είναι σημείο του τέλους αυτής της εποχής. Θυμήσου ότι η τελική γραμμή της μάχης περιγράφεται από το Ζαχαρία ως η μάχη ανάμεσα σε γιους της Σιών και σε γιους των Ελλήνων![8]

«Επειδή τέντωσα τον Ιούδα στον εαυτό μου σαν τόξο. Τέντωσα τον Εφραΐμ δυνατά και σήκωσα κάποια παιδιά σου Σιών ενάντια σε κάποια παιδιά σου Ελλάδα, και σε έκανα σαν ρομφαία μαχητή. 14 Και ο Κύριος θα φανεί επάνω τους και το βέλος του θα βγει σαν αστραπή. Και ο Κύριος ο Θεός θα σαλπίσει με σάλπιγγα και θα κινηθεί με ανεμοστρόβιλους του νότου». (Ζαχαρίας 9:13-14).

Μεγάλο μέρος της προφητείας που ακολουθεί είναι τώρα πλέον παρελθόν, αλλά ένα άλλο μέρος της πρόκειται ακόμα να εκπληρωθεί. Σου συνιστούμε να διαβάσεις αυτήν την προφητεία προσεκτικά και με προσευχή. Η γλώσσα της προφητείας, που βασίζεται στα ελληνικά,[9] είναι κάπως παράξενη για εμάς στο σημείο του χρόνου όπου βρισκόμαστε, αποδεικνύοντας ότι μεγάλο μέρος της έχει ήδη εκπληρωθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 23 ετών. Πολλές φορές η προφητεία γίνεται, για να επιβεβαιώσει ό,τι ήδη έχει συμβεί, καθώς επίσης μπορεί να είναι πρόρρηση για το μέλλον. Πάντως, πριν από 23 έτη χρησιμοποιούσαμε πάντα την ίδια ορολογία.

Το Εβραϊκό Κίνημα

Ο σκοπός του Θεού για το Σώμα του Χριστού είναι να μετακινηθεί πιο κοντά στον εαυτό Του, έτσι ώστε να γίνει ένα μαζί Του. Χρειαζόμαστε να γίνουμε πιο όμοιοι με Αυτόν, ώστε να ετοιμαστούμε περισσότερο, για να είμαστε μαζί Του. Αν πρόκειται να είμαστε ο λαός Του, πρέπει να προσλάβουμε τον χαρακτήρα Του, και να δεχτούμε την ταυτότητά Του. Πρόκειται να είμαστε ο λαός Του, να ζούμε με τους τρόπους Του.

Κυριακή πρωί, 13 Απριλίου 1986, άκουσα την ακόλουθη προφητεία:

Στην αρχή του 20^ου αιώνα, όταν ο Θεός κοίταξε κάτω από τον Ουρανό προς την Εκκλησία, ό,τι είδε φαινόταν σαν ένα γιγάντιο επιβατικό αεροπλάνο, που δεν είχε μηχανές. Τότε άρχισε να προσαρτά τέσσερις γιγάντιες μηχανές πίστεως και δύναμης στο σώμα του αεροπλάνου, έτσι ώστε η Εκκλησία να έχει τη δύναμη να έρθει προς Αυτόν εκεί όπου βρίσκεται Εκείνος, πάνω στην περιοχή της δόξας Του.

Καθεμιά από αυτές τις τέσσερις μηχανές απεικονίζει καθένα από τα τέσσερα μεγάλα κινήματα του Πνεύματος του Θεού που διορίστηκαν γι’ αυτόν τον αιώνα: 1) Το Κίνημα της Πεντηκοστής, 2) Το Κίνημα Θεραπείας μέσω της πίστης, 3) Το Χαρισματικό Κίνημα, και 4) Το Εβραϊκό Κίνημα. Και τα τέσσερα κινήματα είναι διορισμένα από τον Θεό σύμφωνα με το κυρίαρχο θέλημά Του, και συντονίζονται και συσχετίζονται μέσα στο νου Του. Κάθε επόμενη κίνηση οικοδομεί πάνω στην προηγούμενη, αλλά καθεμιά έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Καμιά δεν είναι τέλεια, αλλά όλες έχουν κάτι από το Θεό, για να συνεισφέρουν στο σχέδιό Του. Η προφητεία είπε ότι ο Θεός άρχιζε τώρα να προσαρτά την τέταρτη και τελική «μηχανή»: το Εβραϊκό Κίνημα.

Παρόλον ότι πολλές σωστές διδασκαλίες επέστρεψαν στη θέση τους μέσα στο Σώμα του Χριστού από όλα τα περασμένα κινήματα, όταν τις αποκατέστησε ο Θεός μέσα στην ιστορία, πολλά πράγματα ακόμα έλλειπαν, πράγματα που ο Θεός θέλει να αποκαταστήσει.

Αυτό το τελευταίο κίνημα πρόκειται να ονομαστεί «Το Εβραϊκό Κίνημα». Αυτό το κίνημα πρόκειται σε ένα ορισμένο βαθμό να περικλείσει και να επηρεάσει ολόκληρο το Σώμα του Χριστού, προσθέτοντας βάθος, και οδηγώντας μας στο τέλος σε μια μεγαλύτερη ενότητα, όχι απλώς τον ένα με τον άλλο, αλλά με το Θεό και με το Λόγο Του.

Αυτό το τέταρτο μεγάλο κίνημα του Αγίου Πνεύματος σε αυτόν τον αιώνα θα είναι καθόλα τόσο δυνατό όσο τα προηγούμενα τρία, και θα φέρει το τελικό έργο του Θεού σε ολοκλήρωση με μια τελική, ενοποιημένη τετραπλή ώθηση δύναμης και δόξας. Θα μας μεταφέρει όλους στις ουράνιες σφαίρες, για να είμαστε μαζί Του, εκεί όπου Εκείνος βρίσκεται.

Οι τρεις προηγούμενες μηχανές της δύναμής Του, τις οποίες έχει προηγουμένως προσαρτήσει σύμφωνα με τη θεϊκή του τάξη, μέχρι τώρα απλώς έκαναν να «μαρσάρουν» τις μηχανές σαν να τις δοκίμαζε, περιμένοντας μια πιο κατάλληλη εποχή. Όταν το αεροπλάνο ευθυγραμμιστεί καλύτερα, κάτω προς την κεντρική γραμμή του θελήματός Του, Αυτός μπορεί να δώσει περισσότερο γκάζι, ώστε να μας ανεβάσει στη δόξα, και έτσι να εμφανίσει τον εαυτό Του και την επιδοκιμασία Του πληρέστατα μεταξύ μας.

Ό,τι συνέβηκε στο παρελθόν μπορεί να φαίνεται κάποτε πολύ μικρό σε σχέση με αυτό που θα συμβεί πάνω στη γη όταν και οι τέσσερις μηχανές ωθήσουν το αεροπλάνο με «τέρμα τα γκάζια» από το υπέροχο χέρι του πιλότου. Όταν συμβεί αυτό, το μεγάλο σκάφος μας γρήγορα θα απογειωθεί και θα ανέβη στη δόξα. Κατ’ αυτήν τη μεγάλη ημέρα, όταν δοθεί η εντολή για απογείωση, δεν θα υπάρχει ελάττωση στην ταχύτητα, ωσότου στο τέλος εγκαταλείψουμε αυτά τα σαρκικά δεσμά. Τότε η φοβερή δύναμη του Θεού θα μας γεμίσει με την ίδια φοβερή δόξα, που είναι η αιώνια υπέροχη παρουσία Του. Κατ’ εκείνη τη μεγάλη ημέρα κάθε πνευματικό χάρισμα θα λειτουργεί με μεγάλη ελευθερία, και ο Κύριος θα αποκαλυφθεί σε όλη την πληρότητά Του. Τότε θα είμαστε όμοιοί Του, γεμάτοι από την ισχύ και τη δόξα Του, επειδή θα Τον δούμε όπως είναι αληθινά, αποκαλυμμένος σε όλους, ώστε να μπορούμε να τον βλέπουμε. Ω, τι έκσταση και μεγαλείο θα ζούμε τότε!

Αλλά πριν πατηθεί πλήρως το γκάζι, πρέπει πρώτα να γίνει μια αποφασιστική στροφή στον τρόπο της σκέψης μας, ώστε να ευθυγραμμιστούμε στον άγιο διάδρομο προσγειώσεων-απογειώσεων του Θεού. Η αποφασιστική στροφή στη σκέψη είναι η απομάκρυνση από την διαφθορά του ελληνικού τρόπου σκέψης του παρελθόντος και η επιστροφή προς την κεντρική γραμμή της θεϊκής εντολής στον εβραϊκό διάδρομο, εκεί όπου ο ίδιος ο Ιησούς κατέβηκε και προσγειώθηκε τέλεια. Ο ίδιος ο Ιησούς ήταν το αερόπλοιο, και ο τερματικός αεροπορικός σταθμός όπου φόρτωσε από τότε που ήρθε κατά την πρώτη παρουσία Του, ήταν ο κόσμος μέσα στον οποίο είχε έρθει.

Ο αεροπορικός διάδρομος, τότε, ήταν όλη η αποκάλυψη που ο ίδιος ο Θεός συνέχιζε να προετοιμάζει για αιώνες πριν από τον ερχομό του Χριστού. Αυτή η αποκάλυψη ήταν ο αεροπορικός διάδρομος που είχε δημιουργηθεί διαμέσου των αρχαίων προφητών, από τον Αδάμ μέχρι το Μαλαχία. Εκεί βρισκόταν για εκατοντάδες χρόνια, και υπήρχε διαμέσου πολλών γενεών, προσεκτικά τοποθετημένη από το Θεό, προετοιμάζοντας τον ερχομό του Μοναχογιού Του στον πλανήτη γη. Προετοιμάστηκε από τον Πατέρα για τον Ιησού, ώστε να προσγειωθεί, επειδή, όπως λέει, όταν ήρθε «το πλήρωμα του χρόνου», ο Θεός έστειλε τον Υιό Του. Ο αεροπορικός διάδρομος, συνεπώς, είναι όλη η Παλαιά Διαθήκη, δηλαδή όλη η παλαιοδιαθηκική εβραϊκή αλήθεια και αποκάλυψη, και μεγάλο μέρος της εβραϊκής κουλτούρας και των εθίμων που επακολούθησαν.

Από τότε το μεγάλο σώμα Του παρκάρισε στον τερματικό αεροπορικό σταθμό του κόσμου, και φόρτωνε επιβάτες έτοιμους να φύγουν μόλις θα έδινε εντολή πίσω προς τη δόξα. Ήδη τώρα είναι σχεδόν γεμάτο, και συνεχίζει να γεμίζει γρήγορα. Είναι σχεδόν έτοιμο να αναχωρήσει. Όταν η μεγάλη πόρτα κλείσει τελικά, και το αεροπλάνο απομακρυνθεί στο διάδρομο, ο πιλότος Ιησούς θα μαρσάρει τις μηχανές, για να μας πάρει από το αεροδρόμιο προς την άκρη του αεροδιάδρομου. Εκεί θα καθίσουμε με τις μηχανές αναμμένες, επιτρέποντάς Του να δοκιμάσει τις μηχανές από τον πίνακα χειρισμού των οργάνων, για να βεβαιωθεί ότι είναι όλα έτοιμα.

Τότε ο Ιησούς, είμαι σίγουρος με ένα χαμόγελο, όταν θα είναι έτοιμος, και με την άδεια του πύργου ελέγχου από τον Πατέρα Θεό, θα ελευθερώσει τα φρένα και θα μαρσάρει τις μηχανές μια φορά ακόμη. Αυτήν τη φορά και οι τέσσερις μηχανές θα εφορμήσουν στη ζωή και θα συνεισφέρει η καθεμιά το μέρος της με συντονισμό. Αυτό θα κινήσει το σκάφος προς τα έξω και πάνω στον αεροδιάδρομο με ευκολία.

Τότε, πριν να πάει πολύ μπροστά το αεροπλάνο, και ακριβώς στη σωστή στιγμή, ο Ιησούς θα γυρίσει το σκάφος τις 90 μοίρες που χρειάζονται, για να μας κατευθύνει ακριβώς στον αεροδιάδρομο! Εκείνη τη στιγμή θα είμαστε έτοιμοι να φύγουμε! Τότε και μόνον τότε οι συνθήκες θα είναι έτοιμες, για να δοθεί η πλήρης ισχύς στις μηχανές. Η χρονική στιγμή θα είναι όταν το σκάφος μας θα είναι ευθυγραμμισμένο με ό,τι ο Θεός παράθεσε σ’ εμάς στην Εβραϊκή Βίβλο, που ονομάζουμε Παλαιά Διαθήκη.

Το ζήτημα είναι ότι πριν όλες οι μηχανές μπορέσουν με ασφάλεια να αποδώσουν τη μέγιστη ενέργειά τους, ώστε να μας ανεβάσουν προς την παρουσία του Χριστού, εμείς πρέπει να ευθυγραμμιστούμε όσο το δυνατόν τελειότερα με το Θεό της Βίβλου, με αυτό που είναι πραγματικά ο Θεός! Εφόσον ο Θεός αποκάλυψε τον εαυτό Του στην Παλαιά Διαθήκη, πράγμα που Ιησούς τελειοποίησε ουσιαστικότερα για εμάς, για να το δούμε σε ορατή μορφή, προς τα εκεί είναι όπου εμείς πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας, και σε αυτό ακριβώς συνίσταται το εβραϊκό κίνημα.

Πού βρισκόμαστε τώρα; Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι στην ιστορία της εκκλησίας αυτήν τη χρονική περίοδο καταφέραμε να τροχοδρομήσουμε έξω από τον αεροδιάδρομο, πηγαίνοντας προς τα πίσω. Νομίζω ότι το αεροπλάνο μας έχει προχωρήσει όσο μπόρεσε μακρύτερα στο διάδρομο τροχοδρόμησης της ελληνικής σκέψης. Αν προχωρήσουμε ακόμη μακρύτερα, θα πέσουμε μέσα στο χαντάκι στην άλλη πλευρά του διαδρόμου.

Πιστεύω ότι ακριβώς τώρα ο Θεός μάς λέει: «Στραφείτε και ευθυγραμμίστε τη σκέψη σας τέλεια στον αποκαλυμμένο αεροδιάδρομο της εβραϊκής σκέψης, στις σκέψεις που αποκάλυψα στον εβραϊκό λαό, και ας ετοιμαστούμε να ανεβούμε στη δόξα»! Πρέπει να συναντήσουμε το Θεό σύμφωνα με τους δικούς του όρους, όχι σύμφωνα με τους δικούς μας.

Θα απογειωθούμε στον ίδιο αεροδιάδρομο που προσγειώθηκε ο Ιησούς – στις εβραϊκές αποκαλύψεις της Παλαιάς Διαθήκης και τις προφητείες, και τους εβραϊκούς τρόπους σκέψης και ζωής. Εκεί είναι όπου Θεός αποκάλυψε τον εαυτό Του ως προς αυτό που είναι, και εκεί επίσης ο Ιησούς έδειξε ποιος ήταν ο εαυτός Του, όταν έζησε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη κατά σάρκα.

Πολλά λάθη ενσωματώθηκαν στην αρχέγονη εκκλησία με σκοπό να αρέσει και να προσαρμοστεί στην ελληνική κουλτούρα, και για να αποφύγει τους διωγμούς των Ρωμαίων ενάντια στους Εβραίους. Αυτή η αρχαία διαφθορά είναι αυτό που εννοούμε όταν λέμε, «μετακίνηση από τον εβραϊκό στον ελληνικό τρόπο σκέψης». Η διόρθωση αυτού του λάθους τού παρελθόντος είναι η στροφή του γιγαντιαίου αεροπλάνου σε ό,τι αποκαλούμε «μετακίνηση από τον ελληνικό στον εβραϊκό τρόπο σκέψης» ή Εβραϊκό Κίνημα. Είναι αυτό που τώρα περιμένει ο Θεός από εμάς πριν να μπορέσει πληρέστερα να μας ενδυναμώσει και να μας ωθήσει προς τη Δόξα Του. Είναι αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, ώστε να τον κάνουμε να νιώσει πιο άνετα, ταυτίζοντας ελεύθερα τον εαυτό Του μαζί μας, επιδοκιμάζοντάς μας πλήρως με τη δόξα και τη δύναμή Του.

Ίσως αναφερόμενος σε αυτό μιλούσε ο Ιησούς στο 5^ο κεφάλαιο του Ματθαίου, όταν έλεγε: «Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω, αλλά να συμπληρώσω[10] [δηλ. να επιφέρω πληρέστερη διατύπωση και σαφήνεια]. 18 Γιατί αλήθεια σας λέω: ωσότου παρέλθει[11] ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα[12] ή μια κεραία[13] δε θα παρέλθει από το νόμο, ωσότου όλα γίνουν. 19 Όποιος λοιπόν παραβεί[14] μία από τις πολύ μικρές αυτές εντολές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, πολύ μικρός[15] θα κληθεί[16] στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. 20 Γιατί σας λέω ότι αν δεν περισσέψει[17] η δικαιοσύνη[18] σας περισσότερο εκείνης των γραμματέων και των Φαρισαίων, δε θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών». (Ματθ. 5:17-20).

Είναι σχεδόν σαν να προέλεγε ο Ιησούς ότι θα συμβούν αυτά, παρόλον ότι βεβαίως δεν επιδοκίμαζε όσα τελικά συνέβηκαν στην εκκλησία όταν εγκατέλειψε τις εβραϊκές ρίζες της. Μπορεί ακόμη να έκανε πρόρρηση ακριβώς για το εβραϊκό κίνημα, το οποίο τώρα πρόκειται να περικαλύψει την Εκκλησία στο τέλος της εποχής της. Αυτά τα εδάφια λένε ότι αν δεν ενωθούμε με την κίνηση του Πνεύματος που έφερε ο Ιησούς, με τον εβραϊκό τρόπο σκέψης με τον οποίο Αυτός ο ίδιος περπατούσε, τότε εμείς ως εκκλησία και ως άτομα δε θα είμαστε έτοιμοι για απογείωση προς τη βασιλεία των Ουρανών. Εμείς πρέπει να ευθυγραμμιστούμε μαζί του.

Η εκκλησία τώρα ολοκληρώνει τον κύκλο της. Όλα όσα συνέβηκαν στο παρελθόν από τη Μεταρρύθμιση μέχρι ακριβώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αποτελούσαν το προσεκτικό και επίμονο έργο του Θεού να μας κάνει να επιστρέψουμε στην πληρέστερη κατανόηση αυτού που ήταν ο Ιησούς. Τώρα είναι η ώρα για την πληρέστερη αποκάλυψη αυτού που ο Θεός και ο Ιησούς είναι στην πραγματικότητα. Λέει: «Σας θέλω συνδεδεμένους με τις ρίζες της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά ολοκληρωμένα και με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, έτσι ώστε να μπορέσετε να τηρήσετε το Νόμο όπως εγώ τον τήρησα, με το ίδιο Πνεύμα με το οποίο ο Νόμος δόθηκε, με λυτρωτική αγάπη και δύναμη». Πρέπει να επιστρέψουμε στην κεντρική γραμμή του αεροδιαδρόμου της αλήθειας του Θεού, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

Ντιν Κόζενς, Διακονία της Ανοιχτής Εκκλησίας

(Dean Cozzens, Open Church Ministries)

---

[1] 27 Ο πρώτος πατέρας σου αμάρτησε. Mάλλον αναφέρεται στον Iακώβ (βλέπε εδ. 22 και 28), παρόλον ότι και ο Aβραάμ ήταν αμαρτωλός.

[2]27 και οι μεσίτες σου. Εβρ. ουμελιτσέχα. Άλ. ερμ. και οι ερμηνευτές σου, ή και οι δάσκαλοί σου. Είναι αυτοί που κατά την περίοδο της θεοκρατίας χρησιμοποιούνταν από το Θεό ως όργανα επικοινωνίας μεταξύ Θεού και ανθρώπων, δηλαδή προφήτες, ιερείς ή ηγέτες.

[3] 21 όλα. Κείμενο: πάντα Άλλη ερμηνεία: τον καθένα. Εννοώντας προφήτη. Το πιθανότερο είναι πως το “πάντα” σχετίζεται με τις προφητείες στο εδ. 20.

[4] 21 δοκιμάζετε Αλλιώς: εξετάζετε

[5] 29 οι άλλοι. Αναφέρεται είτε στους υπόλοιπους προφήτες είτε στους παρόντες πιστούς της εκκλησίας γενικά. Ο Ζιγαβηνός θεωρεί πως μιλά «για εκείνους που έχουν το χάρισμα της διάκρισης». Ενδεχομένως αναφέρεται σε κάθε κατηγορία πιστών.

[6] 29 ας διακρίνουν Οι πιστοί έχουν χρέος να διακρίνουν, εξετάζοντας αν οι προφητείες είναι από το Θεό ή όχι, βασιζόμενοι στις Γραφές. Ποτέ δεν πρέπει να γίνεται τυφλά αποδεκτή μια προφητεία. Ακόμη περισσότερο, αν κάποιος έχει χάρισμα προφητείας πρέπει να ζητά από το Θεό διάκριση, για να καταλαβαίνει αν μια προφητεία δική του ή κάποιου άλλου προέρχεται ή όχι από Εκείνον.

[7] 41 σκάνδαλο: παγίδα, αιτία πτώσης στην αμαρτία.

[8] Προσοχή: από το αρχαίο εβραϊκό κείμενο καταλαβαίνουμε ότι ο προφήτης δεν αναφέρεται σε μάχη ανάμεσα σε ΟΛΑ τα παιδιά της Σιών και σε ΟΛΑ τα παιδιά της Ελλάδας. Γιατί τα ουσιαστικά ονόματα «παιδιά» δεν έχουν στο εβραϊκό κείμενο οριστικό άρθρο που να προηγείται. Συνεπώς η έννοια είναι η μάχη θα γίνει ανάμεσα σε ΚΑΠΟΙΑ παιδιά της Σιών και σε ΚΑΠΟΙΑ παιδιά της Ελλάδας. Και πράγματι, αυτό έγινε και την εποχή του βασιλείου των Σελευκιδών επί των ημερών του Αντίοχου Δ΄ του Επιφανή και αργότερα. Τα άλλα ελληνικά βασίλεια των επιγόνων του Μ. Αλέξανδρου δεν πολέμησαν κατά των Εβραίων.

[9] Η προφητεία φαίνεται ότι δόθηκε σε Έλληνα πιστό, γι’ αυτό νομίζουμε απευθύνεται πρώτιστα στους Έλληνες πιστούς, αλλά και όλη την υπόλοιπη Εκκλησία παγκόσμια, που έχει επηρεαστεί από τον ελληνικό τρόπο σκέψης.

[10] 17 συμπληρώσω. Εννοεί να ολοκληρώσει την κατανόηση του Νόμου και των Προφητών, να φέρει σε τελειότητα αυτήν την κατανόηση, όχι να τους αχρηστέψει, όπως τόσο συχνά ερμηνεύεται. Έτσι θα μπορέσουμε πιο αποτελεσματικά να είμαστε και να κάνουμε ό,τι ο Νόμος και οι προφήτες λένε. Κείμενο: πληρώσαι Άλλη ερμ. εκπληρώσω

[11] 18 παρέλθει Αλλιώς: εξαφανιστεί, εκλείψει

[12] 18 ένα γιώτα. Ήταν το μικρότερο γράμμα της εβραϊκής αλφαβήτου.

[13] 18 κεραία Προέρχεται από τη λέξη “κέρας, κέρατο”. Είναι μια γραμμή πένας, μια κονδυλιά, μια μολυβιά που κάνει να διακρίνεται ένα εβραϊκό γράμμα από άλλο. Π.χ. Στα εβραϊκά το γράμμα ντάλεθ (d) διαφέρει ελάχιστα από το ρες (r), ή το μπεθ (b) από το καφ (k). Μόνο μια μικρή γραμμή, απόφυση, “κεραία”, τα κάνει να διαφέρουν. Άλλη ερμηνεία: γράμμα (Σάκκος).

[14] 19 παραβεί Κείμενο: λύσει

[15] 19 πολύ μικρός Κείμενο: ελάχιστος. Εννοεί “τελευταίος όλων, φαυλότατος, απορριμμένος, που σημαίνει ότι θα ριχτεί μέσα στην Κόλαση” (Ζιγαβηνός).

[16] 19 κληθεί Αλλιώς: ονομαστεί

[17] 20 αν δεν περισσέψει. “Ποιο είναι το περισσό; Το να μη οργιστείς μήτε να κοιτάξεις ακόλαστα σε γυναίκα” (Χρυσόστομος).

[18] 20 δικαιοσύνη Αλλιώς: ευσέβεια. “Εδώ δικαιοσύνη εννοεί όλη την αρετή” (Χρυσόστομος).