«Επειδή τέντωσα τον Ιούδα στον εαυτό μου σαν τόξο. Τέντωσα τον Εφραΐμ δυνατά και σήκωσα κάποια παιδιά σου Σιών ενάντια σε κάποια παιδιά σου Ελλάδα, και σε έκανα σαν ρομφαία μαχητή. 14 Και ο Κύριος θα φανεί επάνω τους και το βέλος του θα βγει σαν αστραπή. Και ο Κύριος ο Θεός θα σαλπίσει με σάλπιγγα και θα κινηθεί με ανεμοστρόβιλους του νότου». (Ζαχαρίας 9:13-14).
Όπως είπαμε, η τελική μάχη περιγράφεται στο Ζαχαρία ως η μάχη ανάμεσα σε γιους της Σιών και σε γιους της Ελλάδας. Πρόσεξε ότι αυτό το εδάφιο από το Ζαχαρία μιλά για την εμφάνιση του Μεσσία, καθώς ο ίδιος ο Γιαχβέ, φυσά το σοφάρ, τη σάλπιγγα από κέρατο κριαριού: «Και ο Κύριος ο Θεός θα σαλπίσει με σάλπιγγα και θα κινηθεί με ανεμοστρόβιλους του νότου» (Ζαχ. 9:14).
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως όλοι όσοι ανήκουν στο σώμα του Μεσσία ανήκουν στη Σιών. Είμαστε γιοι της Σιών. Ο Παύλος έγραψε στους Ρωμαίους 11:24 ότι οι Εθνικοί πιστοί αποκόπηκαν από την αγριελιά τους, και αντίθετα προς τη φύση μπολιάστηκαν στην καλλιελαία του ιουδαϊκού λαού, που είναι η δική τους ελιά.
«Γιατί, αν εσύ αποκόπηκες από τη φυσική αγριελιά και μπολιάστηκες αντίθετα προς τη φύση σε ήμερη ελιά, πόσο μάλλον αυτοί που είναι σύμφωνα με τη φύση θα μπολιαστούν στη δική τους ελιά»! (Ρωμ. 11:24).
Η πρώτη φορά που εμφανίζεται η λέξη Σιών στη Βίβλο είναι στο Β΄ Σαμουήλ 5:7 όπου λέει: «Ο Δαβίδ όμως κυρίευσε το φρούριο Σιών. Αυτή είναι η πόλη του Δαβίδ». Στους Ψαλμούς 2:6 λέει: «Εγώ όμως, θα πει, έχρισα τον Βασιλιά μου επάνω στη Σιών, το άγιό μου όρος». Ο Μεσσίας θα επιστρέψει στη Σιών, για να καθήσει πάνω στο θρόνο του πατέρα του Δαβίδ, όπως ακριβώς ο άγγελος Γαβριήλ υποσχέθηκε στη μητέρα του, την παρθένο Μαρία. «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα κληθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του» (Λουκάς 1:32). Οι τελευταίες λέξεις του Ιησού στη Βίβλο επίσης επιβεβαιώνουν αυτό: ««Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελό μου να μαρτυρήσει σ’ εσάς αυτά για τις εκκλησίες. Εγώ είμαι η ρίζα[1] και ο απόγονος[2] του Δαβίδ, ο αστέρας ο λαμπρός, ο πρωινός… Λέει εκείνος που μαρτυρεί αυτά: «Ναι, έρχομαι γρήγορα». Αμήν, έλα Κύριε Ιησού». (Αποκ. 22:16, 20).
Όλοι όσοι πιστεύουν στο Μεσσία ανήκουν στον ιουδαϊκό λαό στη Σιών. «…να είναι οι εθνικοί συγκληρονόμοι και σύσσωμοι[3] και συμμέτοχοι της υπόσχεσης μέσα στο Χριστό Ιησού διαμέσου του ευαγγελίου». (Εφεσίους 3:6).
Στον Ψαλμό 87:5-6 λέει: «Και για τη Σιών θα πουν: «Ετούτος κι εκείνος γεννήθηκαν σ’ αυτή, και ο ίδιος ο Ύψιστος θα τη στερεώσει». Ο Κύριος θα καταγράψει στα κατάστιχα των λαών ότι αυτός (ο άνθρωπος) γεννήθηκε εκεί».
Πριν να επιστρέψει ο Ιησούς, καθετί θα αποκατασταθεί όπως ήταν στην αρχή. «Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Ο Ηλίας βέβαια έρχεται και θα τα αποκαταστήσει όλα». (Ματθ. 17:11). Όπως αναφέραμε προηγουμένως, «η Εκκλησία ξεκίνησε ως Κίνημα στην Ιερουσαλήμ, έγινε φιλοσοφία στην Ελλάδα, Κρατικός Θεσμός στη Ρώμη, πολιτισμός στην Ευρώπη και εμπορικές δοσοληψίες στην Αμερική». Είναι η ελληνική επιρροή που βρίσκεται στα θεμέλια της απομάκρυνσης από τις εβραϊκές ρίζες.
Σήμερα πολλές διψασμένες ψυχές ποθούν να επιστρέψουν στη Σιών όπου όλα άρχισαν ως εβραϊκό κίνημα. Η ελληνική φιλοσοφία τους έχει αφήσει κενούς. Ο ρωμαϊκός κρατισμός και η ιεραρχία τούς υπέκλεψαν την ελευθερία για την οποία πλήρωσε ο Μεσσίας. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν τους ικανοποιεί πλέον και οι αμερικανικές τακτικές εμπορικών δοσοληψιών τους αφήνουν άδειους.
Ο Γεώργιος Μπάρνα δήλωσε στο τελευταίο βιβλίο του Επανάσταση ότι μέσα σε μια γενεά οι περισσότεροι Χριστιανοί στην Αμερική δε θα είναι πλέον μέλη σε κάποια τοπική εκκλησία όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Στο νέο του βιβλίο, που ονομάζεται «Ειδωλολατρικός Χριστιανισμός», ο Μπάρνα εξηγεί ότι πολλές καθιερωμένες συνήθειες της Εκκλησίας σήμερα έχουν ειδωλολατρική προέλευση. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που πολλοί άνθρωποι που αγαπούν το Θεό και διψούν γι’ Αυτόν είναι κουρασμένοι από την Εκκλησία. Είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στην πλούσια διατροφή που μας παρέχουν οι εβραϊκές ρίζες.
Αυτή είναι η ώρα που οι δυνατοί άνδρες του Δαβίδ πρόκειται να εγερθούν πάνω σε όλο τον κόσμο, εκείνοι που θα προσεύχονται, ωσότου η βασιλεία παραδοθεί στο γιο του Δαβίδ, και ο Ιησούς να βασιλέψει ως βασιλιάς από τη Σιών. «Και αυτοί ήταν οι αρχηγοί των ισχυρών που είχε ο Δαβίδ, οι οποίοι αγωνίστηκαν μαζί του για τη βασιλεία του μαζί με ολόκληρο τον Ισραήλ, για να τον κάνουν βασιλιά σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου που είχε μιλήσει για τον Ισραήλ». (Α΄ Χρονικών 11:10).
Από πια μεριά έρχεται η σωτηρία;
Ο Ιησούς είπε ότι οι Ιουδαίοι λατρεύουν αυτό που γνωρίζουν. Οι Εθνικοί δεν το κάνουν, επειδή η σωτηρία προέρχεται από τους Ιουδαίους. «Εσείς (οι Σαμαρείτες) προσκυνείτε αυτό που δεν ξέρετε· εμείς προσκυνούμε αυτό που ξέρουμε, γιατί η σωτηρία είναι[4] από τους Ιουδαίους». (Ιωάννης 4:22). Το ευαγγέλιο είναι ιουδαϊκό.
Όλη η Βίβλος από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ιουδαϊκό βιβλίο, γραμμένο από Ιουδαίους. Ο Λουκάς είναι η μόνη εξαίρεση, αλλά υπήρξε μαθητής ενός απόστολου Ιουδαίου και Φαρισαίου. (Βλέπε Πράξεις 23:6). «Τι λοιπόν το περισσότερο έχει ο Ιουδαίος ή ποια η ωφέλεια της περιτομής; 2 Πολύ ωφελεί με κάθε τρόπο. Γιατί, βέβαια, πρώτα απ’ όλα ωφελεί ότι τους εμπιστεύτηκαν τα λόγια του Θεού». (Ρωμαίους 3:1-2).
Σε όλο το βιβλίο των Πράξεων οι μαθητές του Ιησού θεωρούνταν πως είναι «αίρεση» του Ιουδαϊσμού. Οι Ιουδαίοι άρχοντες στη Ρώμη είπαν στον Παύλο προς το τέλος της διακονίας του: «Αξιώνουμε, λοιπόν, από εσένα να ακούσουμε αυτά που φρονείς, γιατί βέβαια για την αίρεση[5] αυτήν είναι γνωστό σ’ εμάς ότι παντού αντιλέγεται». (Πράξεις 28:22). Βλέπε επίσης Πράξεις 24:14 και 26:5. Η αποστολική πίστη του πρώτου αιώνα ήταν εκείνη που «άπαξ παρεδόθη τοις αγίοις» (Ιούδας εδ. 3) και είναι ιουδαϊκή. Ο Χριστιανισμός, που εμφανίστηκε ως ξεχωριστή πίστη έναν αιώνα αργότερα, είναι ένα μίγμα από βιβλική διδασκαλία, ελληνική σοφία και φιλοσοφία, και ειδωλολατρικά ήθη και έθιμα.
Όταν ο Παύλος επιτίμησε τους Εθνικούς πιστούς στην Κόρινθο, τους έκανε μια πολύ δηκτική ερώτηση: «Ή από εσάς ο λόγος του Θεού εξήλθε[6] ή σ’ εσάς μόνους κατάληξε[7]»; (Α΄ Κορ. 14:36). Ο λόγος του Θεού προήλθε από τον ιουδαϊκό λαό. Από την Ιερουσαλήμ το ευαγγέλιο εξαπλώθηκε σε όλα τα άλλα έθνη. «Και τους είπε: «Έτσι έχει γραφτεί, ότι ο Χριστός έπρεπε να πάθει και να αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα, και να κηρυχτεί στο όνομά του μετάνοια για άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη. Αφού αρχίσετε από την Ιερουσαλήμ, εσείς να είστε μάρτυρες αυτών.» (Λουκάς 24:46-48). Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε ξανά στην πηγή της Ιερουσαλήμ.
Είναι γραμμένο για το τέλος: «Και πολλοί λαοί και ισχυρά έθνη θα έρθουν, για να εκζητήσουν τον Κύριο των δυνάμεων στην Ιερουσαλήμ και να εξιλεώσουν το πρόσωπο του Κυρίου.
Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Κατά τις ημέρες εκείνες δέκα άνδρες από όλες τις γλώσσες των εθνών θα πιάσουν σφιχτά, ναι, θα πιάσουν σφιχτά το κράσπεδο ενός Ιουδαίου, λέγοντας: «Θα έρθουμε με εσάς, επειδή ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί σας». (Ζαχαρίας 8:22-23).
Τώρα βλέπουμε αυτές τις ημέρες ότι ο λόγος του εκπληρώνεται σε όλο τον κόσμο! Οι λαοί στρέφονται προς την Ιερουσαλήμ κατ’ αυτήν την τελευταία περίοδο της αποκατάστασης των πάντων. Αυτό είναι το Εβραϊκό Κίνημα που προφητεύτηκε στις Γραφές ότι θα έρθει προς το τέλος του κόσμου (Ρωμ. 11:30-31). Ω, πόσο χρειάζεται να συνεργαστούμε με τον Κύριο και πιστά να προσευχόμαστε γι’ αυτό το Κίνημα!
Ο μήνας της Μετάνοιας
Ο έκτος μήνας οδηγούσε στις τελευταίες μεγάλες εορτές του έβδομου μήνα, που προμήνυε τον ερχομό του Μεσσία και ονομάζεται Ελούλ. Αρχίζοντας από την πρώτη ημέρα αυτού του μηνός, φυσούν τη σάλπιγγα, το σοφάρ, κάθε πρωί σε κάθε συναγωγή σε όλο τον κόσμο, για να ξυπνήσουν το λαό, ώστε να προετοιμαστεί για τις μεγάλες εορτές που ακολουθούν.
Το σοφάρ, η ιδιαίτερη σάλπιγγα από κέρατο κριαριού, που φυσιέται, καλεί τον καθένα για μετάνοια. «Γι’ αυτό λέει:[8] Σήκω, εσύ που κοιμάσαι και αναστήσου από τους νεκρούς, και θα σε φωτίσει ο Χριστός». (Εφεσίους 5:14). Πιστεύουμε ότι η σύντομη διακονία του Ιωάννη του Βαπτιστή έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια αυτού του ιδιαίτερου μήνα της μετάνοιας.
<<Τις ημέρες λοιπόν εκείνες, παρουσιάζεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας και λέγοντας: «Μετανοείτε· γιατί έχει πλησιάσει η βασιλεία των ουρανών». 3 Γιατί γι’ αυτόν είναι που ειπώθηκε μέσω του Ησαΐα του προφήτη, όταν έλεγε: Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά: «Στην έρημο ετοιμάστε την οδό του ΚΥΡΙΟΥ,[9] ίσια κάνετε τα μονοπάτια του»>> (Ματθ. 3:1-3).
Η ιδιαίτερη περίοδος μετάνοιας που αρχίζει την πρώτη ημέρα του μηνός Ελούλ, διαρκεί 40 ημέρες και τελειώνει το Γιομ Κιπούρ, την Ημέρα του Εξιλασμού, που είναι η απεικόνιση της τελικής Σωτηρίας του Ισραήλ, όταν όλος ο Ισραήλ θα σωθεί: «26 Και έτσι[10] όλος ο λαός Ισραήλ θα σωθεί καθώς είναι γραμμένο: Θα έρθει από τη Σιών ο Σωτήρας, θα απομακρύνει τις ασέβειες από τον Ιακώβ. Και αυτή είναι η διαθήκη από μέρους μου με αυτούς, όταν αφαιρέσω τις αμαρτίες τους». (Ρωμαίους 11:26-27).
Μιλώντας προφητικά, τώρα ζούμε κατά τον έκτο μήνα καθώς προετοιμαζόμαστε για τον ερχομό του Μεσσία. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, όλοι όσοι πιστεύουμε στο Μεσσία ανήκουμε στη Σιών. Ο Χριστιανισμός είναι ανακάτεμα βιβλικής διδασκαλίας με ελληνική σοφία και ειδωλολατρικά ήθη και έθιμα. Ο Θεός μισεί τα ανακατέματα. Θέλει να έχει μια αγνή και ώριμη Νύφη. Τώρα είναι ο καιρός της μετάνοιας από αυτά τα πράγματα και να στραφούμε προς τη Σιών με όλη μας την καρδιά, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να συναντήσουμε το Μεσσία! Ας προσευχόμαστε και ας νηστεύουμε για αυτήν τη μετάνοια, ώστε αυτή να έρθει σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια του προσεχούς μηνός μεταξύ όσων ομολογούν πίστη στο Μεσσία του Ισραήλ.
Επίσης, ας προσευχόμαστε για την έκχυση Πνεύματος χάρης και προσευχής πάνω στην Ιερουσαλήμ και στον ιουδαϊκό λαό, ώστε να αποκαλυφθεί ο Μεσσίας σε αυτούς. Η Μέση Ανατολή οδηγείται γρήγορα σε μια νέα στρατιωτική σύγκρουση μεγάλων διαστάσεων. Είθε ο ήχος της σάλπιγγας, του σοφάρ, να κάνει τον Ισραήλ να κοιτάξει προς τα άνω και να δει πίσω του το κριάρι της θυσίας, που τα κέρατά του έχουν πιαστεί στις λόχμες, όπως το είδε ο Αβραάμ και το θυσίασε στη θέση του Ισαάκ.
«Ετοιμάστε την Οδό του ΚΥΡΙΟΥ».
[1] 16 ρίζα. ρίζα. Στα εβραϊκά σέρες σημαίνει τη ρίζα και το βλασταράκι που εκφύεται ταυτοχρόνως.
[2] 16 απόγονος Κείμενο: γένος
[3] 6 σύσσωμοι. Εννοεί: μαζί ένα σώμα Εβραίοι και Εθνικοί.
[4] 22 είναι Αλλιώς: προέρχεται
[5] αίρεση. Εδώ εννοεί «θρησκευτικό σύστημα που τροποποιεί κάποιο άλλο προηγούμενο από το οποίο ξεκίνησε».
[6] 36α Εννοεί, μήπως εσείς είστε η μητέρα εκκλησία, στην οποία πρώτα γεννήθηκε το Ευαγγέλιο και απ’ όπου διαδόθηκε στον κόσμο;
[7] 36β Εννοεί, “ή μήπως είστε η μόνη εκκλησία μεταξύ των εθνών, στην οποία περιήλθε αποκλειστικώς το ευαγγέλιο, ώστε να αξιώνετε να καθορίζετε εσείς την τάξη της εκκλησίας”;
[8] 14 Γι’ αυτό λέει: Σήκω… Χριστός. Ποιος το λέει; Δεν υπάρχει εδάφιο στην Παλαιά Διαθήκη που να λέει να λόγια που έπονται. “Είναι φανερό ότι σε έναν από αυτούς τους πνευματικούς ψαλμούς, δηλαδή προσευχές, βρισκόταν αυτό που ανάφερε” (Σευηριανός Γαβάλων). Παραθέτει δηλαδή λόγια από τους προφήτες της Καινής Διαθήκης σύμφωνα με αυτά που μιλούσαν στις συνάξεις κάτω από την έμπνευση του Πνεύματος (Τρεμπέλας).
[9] 3 Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά: «Στην έρημο ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου…». Έτσι μεταφράζεται από τα διακριτικά σημεία στο Μασσωριτικό Κείμενο. Άλ. ερμ. Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά στην έρημο: «Ετοιμάστε την οδό του Κυρίου…».
[10] 26 έτσι. Κείμενο: ούτως. Άλ. ερμ. κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εννοεί: και με την είσοδο των εθνικών και την παρακίνηση σε ζηλοτυπία του Ισραήλ.
